پِلکی بگذاریم، زمان زود گذشته

خداوند! توفیق تلاوت قرآن را در این ماه به من عطا فرما تا چشمانم به درخشندگی آیاتت روشن شود و دلم به راهنمایی کتابت آسوده شود. به لطف شما ای مهربان ترین مهربان ترین ها! آمین! (بخشی از دعای روز دوم ماه مبارک رمضان)

بیا پلک بزنیم، زمان رو به اتمام است
خیلی زود خبرنگاران از کوچه ما گذشتند

این فقط اولین شب تا آخرین شب است!؟
تا اینکه به زودی ماه مبارک رمضان به شما برسد

در دومین روز از ماه مبارک رمضان فایل خبر آنلاین را با سه روایت از علامه جعفری، آیت الله مجتبی تهرانی و امام موسی صدر باز می کنیم. سه داستان که چندین سرطان عشق در گوشه ای از دل ماه خداست.

عظمت عبادت روزه چیست؟ دروس رمضان علامه محمد تقی جعفری

علامه محمد تقی جعفری در سخنانی به نقل از ماه مبارک رمضان سال 1376 درباره روزه و فلسفه آن می فرماید: «روزه فقط نخوردن و ننوشیدن نیست. خداوند فرموده است که روزه برای من است و ثواب او مستقیماً از من است. این به سادگی شخصیت انسان و خداست. من فقط برای تو نه می خورم و نه می نوشم، نه مثلاً برای تقویت اراده ام و … عظمت این عبادت این است که خودت کنترل داری، می توانی، اما نمی خوری و صرفاً برای این کار انجام می دهی. خداوند. … حدیث می گوید برای روزه دار دو شادی است یکی در هنگام افطار و دیگری در روز قیامت و آغاز ابدیت. “و این شادی ناشی از تمایل به انجام تکالیف است.”

دو نماز در گوشه خانه / درس رمضان آیت الله آقا مجتبی تهرانی

تأثیر نماز و روزه در نماز
من به دو عملی که در کشور ما به خصوص در ماه مبارک رمضان رایج است اشاره می کنم. ما داستان های زیادی داریم که انسان نیازمند اگر نماز بخواند و نماز بخواند یا بعد از آن دعایش مستجاب می شود. از امام صادق (علیه السلام) نقل شده است که حضرت فرمود: اگر حاجت داری وضو بگیر و دو رکعت بجا آور و حمد خدا را بجا آور، نعمت های خدا را یاد کن و سپس با خدا دعا کن. در این صورت دعا مستجاب می شود.

از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) روایت شده است که فرمود: اگر با نماز واجب نماز بخواند، در پیشگاه خداوند استجابت دعا دارد. گویی به اندازه اجابت دعا به خدا مدیون است.

نماز حج در مصلای خانه
داستان امام ششم (علیه السلام) که می فرماید: «یا رحیمنا:» یا «رحمت ما»، یا «رحمت ما»، یا رحمت ما؟ امام به شنونده فرمود: چه مانعی دارد که وقتی به غم و اندوه و گرفتاری دنیوی بر می خوری، برو و وضو بگیر و به جایی که معمولاً نماز می خوانی برو و در آنجا دو رکعت بگزار و سپس در نمازت از خدا بخواه. که خدا زحمتتو بکشه ؟! آیا نشنیده ای که خداوند در قرآن می فرماید: «وَتَسْتَعْبُوا بِصَبْرَ وَ الصَّلاةِ».

جایی که می خواهی دعا کنی و باید تیر دعای تو مستجاب شود، اینجا نوشته است از دعا کمک بگیر. اینجاست: «استعنوا» استعینوا از «عون» به معنای کمک است. اهدا به معنای «کمک» و کمک به معنای «دریافت کمک» است. «اقامه صبر و الصلاة» یعنی کمک گرفتن از طریق نماز و روزه. کجا پیامبر این را می گوید؟ کمک گرفتن به چه معناست؟ یعنی مثلاً من می خواهم کاری انجام دهم و اینجا به تنهایی نمی توانم موفق شوم. یعنی کاری که می خواهم انجام دهم هدف دارد اما من را به هدفی که می خواهم نمی رساند. بنابراین برای اطمینان از استفاده از آن باید از چیز دیگری کمک بگیرم. برای رسیدن به هدفم به کمک نیاز دارم. معنای «استعینوا» همین است. برای استجابت دعا از صبر و دعا کمک بگیرید.

روزه نمونه بارز صبر است
داستان های زیادی وجود دارد که معنای صبر همان گرسنگی است. امام هفتم علیه السلام می فرماید: یا امام صادق علیه السلام می فرماید: «صبر روزه است». یا در روایتی دیگر: این داستان ها می گویند از روزه و نماز کمک بگیر. دعا مفید است، اما عواملی در تقویت صحیح یا به روز شدن یا تسریع نماز مؤثر است.

راز تأثیر نماز و روزه در نماز
به برچسب ماه مبارک رمضان نگاه کنید و ببینید اولین دعایی که برای این ماه خوانده می شود، دعاهای بعد از نماز است. «خداوند سزاوار عبادت بیت الحرام…»، «ای بزرگ یا غفور یا رحیم…»، همه این دعاها برای بعد از نماز است. در ماه رمضان است که روزه می گیرد. دقیقاً همه اینها محاسبه شده است. زیرا استفاده از نماز بیشتر با نماز و روزه است. این امر در مورد روزه و نماز و روزهای این ماه صدق می کند و همه این عوامل به استجابت دعا کمک می کند. همه اینها به دعا کمک می کند تا به هدف و مقصود خود برسد.
اما اینکه روزه و نماز بر نماز تأثیر می گذارد ریشه در چیست؟ راز چیست؟ اخلاص در دعا مهمترین چیزی است که باید مستجاب شود. کمک گرفتن از روزه، کمک گرفتن از نماز یعنی چه؟ کمک آنها این است که انسان را بیشتر از خدا آگاه کنند. بنابراین درخواستی را که می خواهید با نماز و روزه تقویت کنید تا پاک و قوی تر شود.

آیاتی برای ترسیم مسیر حرکت انسان در زمین / تفاسیر ماه رمضان از امام موسی صدر

Rabbak Lelmila Arizona Flemal Fi Fi Fi Fiya

و هنگامی که پروردگارت به فرشتگان گفت من در زمین وارثی قرار خواهم داد. [فرشتگان] گفتند: آیا کسی را می آفرینی که در آنجا فساد کند و خون بریزد در حالی که ما تو را می ستاییم؟ [تو را] آیا ما تجلیل و تقدیس می کنیم؟ گفت من چیزی می دونستم که تو نمی دونستی.

تاریخچه خلقت انسان
این آیه و آیات بعد از آن داستان خلقت انسان در زمین است. آیات تأکید می کند که خداوند متعال می خواست زمین را جایگزین کند. «زمین» واژه ای است در مقابل «بهشت» که نه تنها به معنای زمین، بلکه به معنای زمین، ستارگان، افق ها، مکان های مختلف مادی و ابعاد مادی انسان است. از این رو خداوند می خواست در عالم ماده جانشینی قرار دهد.

جانشین او کیست؟
هر کسی که اسرار را حفظ می کند، لزوما وارث نیست. وقتی خداوند می خواهد وارثی در زمین بگذارد، آن جانشین باید مسئول و آگاه باشد و مسئولانه و آگاهانه عمل کند. پس کسی که این کار را انجام می دهد، ساز و مانند آن نخواهد بود.
همانطور که از آیات قرآن و فرهنگ دینی دریافتیم، فرشتگان بیشترین شباهت را به وسیله تحقق اراده الهی دارند. اما آنها وارث خدا در روی زمین نیستند، هرچند از خدا اطاعت نمی کنند.

وارث کسی است که مسئولیت می پذیرد و آگاهانه عمل می کند. یعنی انسان توانایی انجام خیر یا شر را دارد و با مسئولیت خود می تواند خیر و شر را انتخاب کند. بنابراین منظور از «خلیفه الله» بودن انسان این است که بین خیر و شر باشد و مکلف نباشد. اما خداوند هر دو راه را به او نشان داد و سپس مسئولیت را بر عهده گرفت.

هنگامی که فرشتگان شنیدند که خداوند برای زمین وارثی برای نیک و بد انتخاب کرده است که قادر به انجام هر دوی این دو است، طبیعتاً دریافتند که این مرد می تواند بدی را انتخاب کند و زمین را فاسد کند و خون بریزد، همانطور که کرد. او می تواند خوب را انتخاب کند. پس به خداوند متعال گفتند: آیا درگیری درونی نیز وجود دارد که او را به کمال و پیروزی بر عوامل شر می رساند؟

اگرچه انسان های خیرخواه کم هستند، اما چنین فردی مسؤول با همه انسان هایی که توانایی رفتار مسئولانه را ندارند برابر است. خداوند بین خیر و شر در زمین جانشین خوبی برگزید و اسامی را به او آموخت که دلالت بر اسباب و وسایلی دارد که انسان را به نتیجه کارها می رساند.

شکی نیست که خداوند به انسان توانایی تسلط بر موجودات را داده است و بنابراین انسان توانایی یادگیری دارد. بنابراین علم منشأ تسلط انسان بر همه موجودات است. انسان وقتی چیزی را نمی شناسد، از آن می ترسد و آن را کنترل می کند و مانند بنده ای متواضع، با همان حالتی که در برابر پدیده های طبیعی می کند، با آن مقابله می کند. اما چون او را بشناسد بر او چیره شده و بر او چیره می شود.

خداوند به انسان این توانایی را داده است که همه چیز را بفهمد و در نتیجه بتواند آن را تحت سلطه خود درآورد. اگر بگوییم وسیله غلبه بر همه موجودات عالم انسان علم اوست و خداوند کلید علم را در انسان قرار داده است، انسان می تواند همه چیز را بیاموزد و همه چیز را به خود بدهد. دلیلش این است که فرشتگان انسان را می پرستند.

اگر انسان می توانست همه موجودات را مسخر کند، فرشتگان را به عبادت وادار می کرد که بالاترین خضوع است.
بنابراین می توان فهمید که زندگی انسان روی زمین مخلوق موجودی است که می تواند خیر و شر را انتخاب و درک کند و می تواند در دنیایی زندگی کند که خیر و شر وجود دارد. این حس خیر و شر در دنیا سرچشمه انسان است. می توان با خیر و شر برخورد کرد و خوب را مسئولانه انتخاب کرد. خداوند به انسان این توانایی را داده است که یاد بگیرد که همه موجودات را شکست دهد.

بنابراین، امتیاز انسان در اراده و علم اوست، اراده ای که همان اختیار و علم است که او را پادشاه همه موجودات می کند. این مسیر زندگی انسان است، یعنی انسانی که توانایی یادگیری ندارد، از هیچ کاری ناتوان است. اما وقتی یاد می گیرد بر آنها غلبه می کند و بر آنها غلبه می کند. یعنی می توان از هیچ شروع کرد و تا بی نهایت رفت.

دامنه فعالیت انسان کل جهان است، نه فقط سیاره. اما راهی که انسان می تواند از همه کائنات فراتر رود علم و دانش است. اگر یاد بگیرد پیروز می شود. هیچ چیز در هستی مانع پیشرفت انسان نیست و چیزی بالاتر از آموختن در هستی نیست تا انسان همه چیز را بداند و همه چیز را بداند.

قرآن کریم این روزها مسیر حرکت انسان را ترسیم می کند و تاکید می کند که می توانید بر همه موجودات غلبه کنید و مسئولیت خود را در قبال همه آنها بپذیرید. و این همان معنای «خلیفه الهی» است که در آغاز قرآن کریم بر انسان عرضه شده است. این مفهوم مفهومی نزدیک به ذهن و مبانی علمی و هماهنگ با آیات دیگر قرآن است.

/ 6262