نخبگان و تتلو – خبرآنلاین

بر اساس تعریف کلاسیک جامعه شناسی نخبگان، امیر تتلو نیز جزو نخبگان است. زیرا او بیشترین امتیاز را در رشته خود دارد. موفق باشید و فالوورهای انبوه که دامنه و دامنه آنها نیز در حال افزایش است. حضور هزاران نفر با قیمتی قابل توجه در کنسرت ها و زمزمه ابیات و نغمه ها در کنار تقلید صدا نشان می دهد که او الگوی برخی از مخاطبان جوان شده است.

اما مدیران و مسئولان فرهنگی با فرافکنی، سکوت یا توهین، دلایل چنین وضعیتی را در همه عوامل به جز ارائه آن ها جستجو می کنند! صرف بودجه های هنگفت، راه اندازی مؤسسات موازی و مؤسسات مختلف و استخدام نیروهایی که اغلب «کارمند» رفتار می کنند، تا حد زیادی دلیل این وضعیت است.
بستن برنامه‌های مؤثر و کارآمد، بی‌صدا کردن طرح‌های خلاقانه مبتنی بر الگو، و چاپلوسی و اغراق کردن نیروهای غیرماهر با ریاکاری، اگر نه عمدی، ساده است. موسیقی که اساساً بازتابی از طبیعت است که طراوت و سرسبزی، سرزندگی و باروری را به تصویر می‌کشد. آنقدر در هم تنیده است که در بغض و فحاشی قفل می شود و با گریه عرضه می شود و اتفاقاً همان مخاطب محجوب و بسیار عصبانی را به خود جذب می کند.بی سابقه اجتناب ناپذیر است.

باید اذعان کرد که شیوه‌های متعارف مدیریت فرهنگی نمی‌تواند همگام با نسل جوان باشد، نسلی که میلیاردها سال را صرف مدل‌سازی، آموزش و آموزش به اصطلاح «مهندسی فرهنگی» کرده است. جواب بی تفاوتی و ناآگاهی آنها چیست؟

واقعا ده ها نهاد و سازمان تبلیغاتی چه کرده اند و چه دستاوردی داشته اند؟ چه کسی مسئول اصلی ارزیابی این موسسات است؟ آیا جامعه افسرده و غمگین زمینه ساز پذیرش موسیقی هولناک و اعتراضی نیست؟ آیا وظیفه اصلی سازمان های ذیربط صرفاً بررسی و بهبود موضوعاتی است که به آنها مربوط می شود یا خود باید نیازهای مخاطب را ایجاد و ایجاد کنند؟
تفاوت بین صلاحیت مدیر فرهنگی ذیصلاح و مثلاً دکتر یا مهندس رسمی نیست، بلکه موضوع تحصیل تنها بخشی از آن است. در فرهنگ؛ شخصیت و تجربه و مهارت و بصیرت و هوش ملاک اصلیه که اینهمه ماه و سال بهش نمیرسه سمومی که مدیرش التماس میکنه! به خصوص اینکه حوزه کاری مخاطب به افراد خاص و محدود و معیار طبقه بندی می شود و اجراها و نکات کلیشه ای کافی است.

شناخت شعر عالی، نثر، موسیقی، فیلم، نمایش، طراحی، نقاشی، معماری، تمرین، عشق و علاقه و مطالعه مداوم آثار کهن و مدرن و نیز توانایی درک و نقد، مستلزم غیبت بیشتر است. مدیران جوان؛ دلیلش خیلی مبهم است نه: سن، طرز برخورد، شیوه نوشتار و گفتار آن را نشان می دهد، مگر در شرایطی که حتی بزرگان ادبیات و اندیشه در دوران پیری تنها در یک حوزه صاحب صدا به حساب نمی آیند. بیانات و تصمیمات کلی در همه زمینه ها نشان دهنده رنج و عدم آگاهی است.

اکنون مفهوم «خواندن» نه در حوزه کتاب، که در شبکه های اجتماعی رایج شده است. «توجه» عامل اصلی و انتخاب و جذابیت ملاک است. فالوور – دروغ و اصیل – «آمار» و نشانه محبوبیت و شهرت و توجه است، اثری که خوانده و دیده و شنیده و فهمیده نشود چه سود؟ نکته ای که چهره های ناشناخته را آشکار می کند «تاثیر» است. مهمتر از هر چیز دیگری «صداقت» و «شجاعت» است که مخاطب خسته از ریا و رنگارنگی را به خود جذب می کند و مهمتر از آن. این رفتار کارگزارانی است که خواسته یا ناخواسته سازندگان عرصه اندیشه را از این اطاعت الهی و انسانی منع و طرد می کنند… در آغاز قرن جدید و فصل بهار;