مناجات برای آمرزش – خبرآنلاین

از جمله این کتاب ها می توان به صحیفه سجادیه امام سجاد (ع) اشاره کرد که در زیر دعای دیگری از این کتاب ارزشمند می آورم:

خدایا گناهکاران رحمت تو را خواهند طلبید.
ای درماندگان به یاد نعمتت رستگار شوند.
آه که فریب پیشینیان از ترس تو فریاد زد.
آه، مونس، مردمی که از زمین فرار می کنند. آه غمگین با دلهای غمگین و شکسته. آه، فریاد بی پناهان. ای یاور نیازمندان

تو که رحمت و علم داری همه جا هستی.
تو که از هر موجودی از نعمت خود بهره برده ای.
شمایی که بیشتر از تنبیه خرج می کنید.
تویی که قبل از اینکه عصبانی بشی عاشقی
این شما هستید که علاوه بر آنچه از خود باز می دارید می بخشید.
شما مخلوقات همه به رحمت خود باز هستید.
تو که وقتی به کسی نعمت می‌دهی، پاداش نمی‌خواهی.
ای که در عذاب طغیانگران میزان را رعایت می کنید.

و من، خدای من، بنده تو هستم که تو به او امر کرده ای که دعا کند. پس می فرماید: لبیک و سعدیک. اینک من پروردگارم بر تو افتاده ام.
منم که بار گناه را بر پشتم می کشم. من همانی هستم که عمرم را در گناه گذراندم. من از روی نادانی تو را نافرمانی کردم. اما این گستاخی بر شما جایز نبود.
خدای من، آیا به کسی که تو را می خواند تا بخواند، رحم می کنی؟ آیا کسی را که برایت گریه می‌کند می‌بخشی تا من الان شروع به گریه کنم؟ دلت برای کسی تنگ شده که تو را تحقیر کند؟ آیا کسی را که از فقر خود شکایت می کند و فقط به تو امیدوار است بی نیاز می کنی؟
ای خدای من که جز تو وقف کننده دیگری نیافت ناامید مباش و به کسی که جز تو محتاج نیست قرض بده.
خدایا بر محمد و آل او درود فرست و از من روی برنگردان زیرا تو را به سوی تو آوردم و مرا از رحمتت محروم مکن زیرا قلبم را بر امید تو بسته ام و سینه های گرانبهایم را که خدمت تو بود رد نکردم. در، درب؛

ای که به رحمت می بالید. پس بر محمد و آل او درود فرستاد و بر من رحم کرد. و تو که خود را آمرزنده می خوانی، گناه مرا ببخش.
خدایا می بینی که از ترس تو اشک هایم جاری می شود و از ترس تو دلم می لرزد و از شکوه تو تنم می لرزد.
و این همه از آن روست که از کار بد خود شرمنده ام و به اندازه کافی از تو شکایت کرده ام، صدایم خفه است، زبانم به من کمک نمی کند که پنهانی و نیازمندی با تو صحبت کنم.
پس خدای من، منزهی تو. چه بسیار زشتی ها را از من پنهان کردی و مرا رسوا کردی و چه بسیار گناهان را که از من پنهان کردی و به من نگفتی و چه پلیدی ها را نجس کردم و آشکار نکردی و نشانی از شرم بر گردنم نهادی و رسوا کردم. همسایه های گناه خواه من و حسادت نعمت هایی که به من داد آشکار نشد.

سپس همه اینها باعث نشد که به چیزهای بدی که می دانید ادامه دهم.
اینک ای خدای من که از من نسبت به رستگاری من نادان تر و از من نسبت به سرنوشت من نادان تر و از نظم نفسم غافل تر از آن است که ارزانی روزی را که تو را در آن هشدار دادم و در آن انذار کردم سپری کنم. چه کسی از من در گرداب دروغ غوطه ورتر است و چه کسی زشت تر از من که بر سر دوراهی ندای تو و ندای شیطان با چشمی باز و آگاه به دنبال ندای شیطان ایستاده ام. دشمنم را فراموش نکنم؟
ضمناً یقین دارم که آخر دعوت شما بهشت ​​است و فرجام دعوت او جهنم.
پاکی و پاکی تو. چه شگفت انگیز است که به خود شهادت می دهم و به کارهای پنهانی خود می اندیشم.
و شگفت‌انگیزتر از آن صبر تو با من و تأخیر تو در غذا دادن به من عقاب است. و این نه به خاطر این است که من در پیشگاه شما عزت و کرامت دارم، بلکه فقط به خاطر صبر و شکیبایی شما نسبت به من و افزایش شما برای جلوگیری از نافرمانی هایی است که شما را به خشم آورده و از گناهانی که مرا خسته کرده است. من تسلیم می شوم؛ و به همین دلیل است که بیشتر دوست دارید مرا ببخشید تا اینکه مرا به خاطر آن تنبیه کنید.

خدایا گناهم بزرگتر است و آنچه از من باقی مانده زشت تر و کارم بدتر. من در گرایش به دروغگویی بی باکتر و در اطاعت از شما کمتر بیدارم و کمتر از هشدارهای شما آگاه و آگاهم. همان طور که مدام عیب هایم را می شمردم و گناهانم را به یاد نمی آورم.
با این سخنان خود را سرزنش می کنم. زیرا به رحمت تو که کار گناهکاران به آن بستگی دارد و به رحمت تو که وسیله نجات از خطای اجداد است توکل دارم.
خدایا این گردن من است که گناهان او را برده است. پس بر محمد و آل او درود فرست و با آمرزش خود او را رها کن. و این پشت سر من است که زیر بار خطا دوچندان شده است. پس بر محمد و آل او درود فرست و به رحمت خود از خطاهای من بگذر.

خدای من اگر آنقدر گریه کنیم که مژه هایم بریزد و من آنقدر گریه کنم که صدایم به گوش برسد و تو آنقدر نزدیک خود بایستی که پاهایم ورم کند و من آنقدر جلوی تو خم شوم که استخوان های من به سوی من بیرون می آیند و آنقدر تعظیم می کنم که چشمانم از چشمه بیرون بیاید و تا آخر عمرم جز خاک نمی افتم و تا روز آخر مدام از خاکستر آب خواهم خورد و در ضمن آنقدر اسمت را می گویم که از گفتن آن خودداری می کنم و بعد از شرم تو به بهشت ​​نگاه نمی کنم باز هم سزاوار نیست که حتی یک گناهم را ببخشم.
اگر تو مرا ببخش در زمانی که من مستحق بخشش تو هستم، و سپس من مستحق بخشش تو هستم، مرا ببخش، این بخشش و بخشش به این دلیل نیست که من سزاوار آن هستم. زیرا مجازات من در هنگام نافرمانی تو آتش بود. پس اگر مرا عذاب می دهی به من توهین نکرده ای.

خدای من، اکنون که گناهانم را آشکار نکردی و رسوایم نکردی و با رحمتت بر من شکیبایی کردی و در عذابم شتاب نکردی و به فضل خود بر من صبر کردی و نعمتت را تغییر دادی و مبهم زلال لطف تو .و مصیبتها و مصیبتهای من رحمانی است.

خدایا بر محمد و آل او درود فرست و مرا از گناهان حفظ کن و مطیع خودت قرار ده و توفیق ده که از راه گناه به راه طاعت برگردم. مرا به آب توبه پاك كن و كمكم كن تا گناه نكنم و حالم را به نحو احسن بهبود بخشم و حلاوت بخشش را برايم بچشم و آزادم كن و آمرزش و رحمت عطا فرما و نامه بنويس. از خشم تو و قبل از رفتن به آخرت به بشارت این نعمت ها در دنیا شادی کن; خبر خوب را می دانم و در آن علامتی به من بده تا بدانم.
این خواسته ها نباید از توان شما خارج باشد و با وجود توان و صبرتان برای شما سخت نباشد و با مواهب بزرگی که آیات قرآن به آن اشاره می کند، به خود زحمت نکشید تا آنچه را که می خواهید و می خواهید انجام دهید. همین دستور رو بده و شما توانایی انجام هر کاری را دارید.

منبع: صحیفه سجادیه