فهیم: تلویزیون، با افزایش شبکه‌ها، تماشاگرانش را سردرگم می‌کند

مهسا بهادری: گاهی اوقات شبکه های تلویزیونی را بالا و پایین کنترل می کنیم تا محتوای مناسب برای تماشا پیدا کنیم، اما با هر تغییر شبکه با در بسته مواجه می شویم. صدا و سیما 72 شبکه فعال دارد و اگر بین هر کدام یک دقیقه جابجا شویم تا محتوای مناسب برای تماشا پیدا کنیم، حدود یک ساعت و پانزده دقیقه از وقت ما را می گیرد.

شبکه های صدا و سیما شامل 28 شبکه سراسری، 9 شبکه برون مرزی، 32 شبکه استانی، سه شبکه محلی و سه شبکه منحله. این در حالی است که شبکه های سراسری نسبت به شبکه های خارجی، استانی و داخلی مخاطبان بیشتری دارند و محتوای بهتری تولید می کنند. تعدد، همپوشانی و تکراری بودن این شبکه ها مشکل بزرگی است که به نظر می رسد مدیران صدا و سیما چندان به آن توجهی ندارند.

دو روش برای انتخاب کمیت یا کیفیت

با نگاهی به گذشته می بینیم که سازمان صدا و سیما چند سالی است که بر سر دوراهی ادغام یا حفظ بسیاری از شبکه های صدا و سیما قرار گرفته است. از طرفی انبوه شبکه ها را راهی برای جذب مخاطب می داند که تفکری کاملا اشتباه است و از طرفی بودجه سازمان جوابگوی هزینه تولید محتوای با کیفیت برای این تعداد شبکه نیست. تصمیم گیری در مورد اینکه کمیت مهمتر است یا کیفیت آنقدر دشوار است که با هر تغییر مدیر تعداد شبکه های تلویزیونی کم و زیاد می شود.

برای اینکه بدانیم افزایش شبکه های تلویزیونی در جذب مخاطب هم تاثیر دارد یا خیر، به سراغ محمد تقی فهیم، منتقد سینما و تلویزیون رفتیم تا نظر او را جویا شویم.

وی گفت: من با کثرت گرایی موافقم اما بستگی به نتیجه دارد اما نباید کیفیت را فدای کمیت کنیم. ما در حال حاضر شبکه های تلویزیونی زیادی داریم، اما این ما هستیم که تصمیم می گیریم واقعاً چه کسی موثر باشد. «فقط باز کردن و پختن تور برای افزایش آمار به خودی خود پاشنه آشیل است، همان میدانی که باعث شکست ما می شود.

بیشتر بخوانید:

چرا جذابیت آی فیلم بیشتر از تولیدات روزانه صداوسیما است؟

آیا افزایش تبلیغات تلویزیونی باعث فرار بیشتر بینندگان نمی شود؟

آیا شبکه افغانستان کار می کند و کار می کند؟

فهیم درباره تاثیرگذاری این شبکه گفت: به نظر من افزایش رسانه های بدون مخاطب باعث می شود تلویزیون هر چه بیشتر ویژگی های خود را از دست بدهد. تعدد شبکه ها در دنیا مشکل دارد اما زمانی این اتفاق می افتد که نیاز احساس شود وگرنه شبکه بدون درخواست مخاطب هیچگاه رشد نخواهد کرد. در برخی از کشورها که شبکه های زیادی وجود دارد، شاهد تولید محتوای مفید و متنوع هستیم که حتی گاهی دنیا را تحت تاثیر قرار می دهد، اما وقتی به داخل نگاه می کنیم، تفاوت را می بینیم. مثلاً وب قرآن یک شبکه مفید است که وقتی به کارکرد آن نگاه می کنیم به وجود آن پی می بریم. اما ما دو شبکه به نام تماشا و نمایش داریم که از نظر محتوا و محتوا بسیار به هم نزدیک هستند. آن دسته از شبکه هایی که تولید و محتوای خاصی ندارند و از نظر محتوا شبیه هم هستند، می توانند یکی باشند، زیرا تعدد نه تنها عملی نیست. مخاطب را گیج می کند».

گردشگر نداریم اما برایش شبکه باز می کنیم

این شبکه گردشگری که تاکنون به صورت آزمایشی راه اندازی شده است، قرار است از اوایل اردیبهشت ماه به طور رسمی فعالیت خود را آغاز کند. این شبکه باید درباره ایران و مناطق گردشگری آن صحبت کند و مستند و سریال های مرتبط با این موضوع بسازد. البته نیازی به افتتاح شبکه نبود، قسمت مستند به شبکه مستند منتقل می شد و قسمت سریال سازی به شبکه های دیگر واگذار می شد.

در واقع شبکه توریستی هیچ ویژگی یا برنامه جدید یا خاصی که با سایر شبکه ها متفاوت باشد ارائه نمی دهد.

«مشکل این است که ما در حال تحقیق نیستیم که آیا شبکه باز خواهد بود، آیا مخاطب وجود دارد یا خیر. ابتدا آن را باز می کنیم، سپس به دنبال مخاطبانش می گردیم. در نهایت شبکه ای مثل بازار مخاطب خود را پیدا نمی کند و منحل می شود. شبکه ای که مطمئناً تلاش، انرژی، زمان و هزینه زیادی برای آن گذاشته است و امیدوارم با شبکه جدید این اتفاق رخ ندهد.»

این منتقد در پایان خاطرنشان کرد: ما کشوری 80 میلیونی هستیم و ارتباطات گسترده ای داریم و اگر واقعاً می خواهیم مخاطب را جذب کنیم، باید محتوای مرتبط و فراگیر را به آنها ارائه کنیم.

57245