رضا بابک: ما می‌توانیم معجزه کنیم!

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، همزمان با هفتم فروردین روز ملی هنرهای نمایشی متن پیام رضا بابک بازیگر پیشکسوت تئاتر، سینما و تلویزیون به مناسبت این رویداد ملی. ، منتشر شد.

متن پیام این بازیگر به شرح زیر است:

“به نام خدا

بهار بوی امید می دهد، بوی طراوت، دل شکسته، بوی پرواز. بهار با ما صحبت می کند، به ما می گوید فراموش کنیم، از نو شروع کنیم، بسازیم، برخیزیم، ببخشیم، مهربان باشیم و عشق بورزیم. کلیدواژه های مهم انسانی که الگو و پایان نمایشنامه های ما هستند.

تقارن بهار و تئاتر در روز جهانی و ملی در نخستین روزهای رستاخیز طبیعت، ندای انسان به هستی و معنای عمیق زندگی است و برای ما که در عید نوروز روح و جسم خود را تازه می کنیم، هر بار که تئاتر ما به کشف خود، تجدید و نوآوری فراخوانده می شویم، همین اتفاق می افتد.

تئاتر همیشه فرصتی است برای تعالی روح انسان در زمانی که نیازهای اجتناب ناپذیر معنای زندگی را در خودخواهی و خودخواهی کمرنگ می کند. نبردهای نمایشی روی صحنه، برانگیختن عواطف و ذهن مخاطب، منادی آرامش و زندگی است و هنرمندان تئاتر، حضور مفاهیم متعالی و متعالی انسانی را در ساخت و ساز و عرصه زیبای تئاتر تضمین می کنند.

عصر ما عصر فداکردن زمان است، ثانیه ها و دقایقی که در گرداب غرور و قدرت ما قربانی می شود، بی آنکه بدانیم زمان زندگی زیبایی می آفریند. در غیاب زمان، حتی ارزش سکوت نیز فراموش می شود، همانطور که ارزش سکوت در تئاتر، ارزش سکوت در کتاب خواندن و ارزش سکوت در عصر عصبیت. سکوت گاه منبع اندیشه است و گاه فرصتی برای نگریستن به دنیایی که در آشفتگی گم شده است.

دنیای مجازی ما را به کما برده است و در امواج منفی و باتلاق نوشته های روزانه و روزمره این دنیا غرق می شویم. بدون اینکه متوجه حضور آنها در دنیای واقعی باشیم، ساعت ها با کسی صحبت نمی کنیم بدون اینکه بدانیم در حال غرق شدن در دنیای مجاز هستیم.

تئاتر می گوید و دستور می دهد که بگوییم. گفت و گو به ما می آموزد و ما را به گفتگو دعوت می کند و در زمانی که در خطر بیگانگی هستیم، این از دست دادن روزها راه را برای یافتن و آشنایی دوباره برای ما باز می کند. عاقل بودیم و نگران همدیگر بودیم، نان ما نان همه بود و غم همه غم ما. ما هر روز شادی را تقسیم می کردیم و خوب است که می بینیم این روزها از همیشه دورتر شده ایم.

اما بهار می گوید فراموش کن و به قول مولانا: پرده را بچرخان و ساز نو بزن/ وقتی آواز نو از بهشت ​​می رسد;

و تئاتر می گوید پنجره های هستی را باز کن، برخیز، بیندیش و از نو بساز.

همکاران تئاتری من، فرهنگ ایران عزیز پر از گفته ها و ناگفته هاست: آداب و رسوم، آداب و رسوم، اعتقادات و ریزه کاری ها و غیره، بضاعت فرهنگی ما بی شمار است، بس که بس است، بپردازیم و احیا کنیم. عصر حاضر دوران دلتنگی دلتنگی است و چه کسی بهتر از ما هنرمندان تئاتر می تواند از گمشده ایرانیان بخواند و بگوید. کافی است زبان خود را به اشتراک بگذاریم، به قول پیتر سلرز در پیام روز جهانی تئاتر: «باید متحد شویم، فضا را به اشتراک بگذاریم و فضاهای مشترک را پرورش دهیم. ما به فضاهای محافظت شده با گوش دادن عمیق و برابری نیاز داریم.»

تئاتر ملی هیچ کشوری بدون حمایت جریان های فعال نمایشی به ویژه تئاتر کودک رشد نمی کند و به رشد و ثروت لازم نمی رسد.

ایرانی ها همیشه از صلح و دوستی می گویند، آغازگر هیچ بحرانی نیستند و در حصار تحریم های خارجی قوی تر می شوند.

امیدوارم. این.

ما می‌توانیم معجزه کنیم، تئاتر روی روح انسان اثر می‌گذارد و ما آنجا هستیم تا از انسان و ارزش‌های او در برابر زوال محافظت کنیم، با بیش از سیزده هزار فعال هنرهای نمایشی آماده خدمت در سراسر جهان.

روز ملی هنرهای نمایشی را نقطه شروعی برای بهبود خود و جامعه خود در نظر بگیرید.

تبریک می گویم … “

259259