جنبش زنان افغانستان برای فردا بدون طالبان

آنچه از گفتگو و ملاقات با زنان و دختران معترض در کابل دریافتیم، روحیه مبارزاتی و بیداری غیورانه آنان بود. دختران قهرمان با ایده های بلند. هیچ فیلم و سریالی وجود ندارد، این زندگی دختران کابلی است که هر روز دست هایشان را بالا و پایین می کنند و هیچکس نمی داند که اوج این ایستادن ها و فریادها به کجا می رسد و طالبان صدایشان را خفه می کنند یا دخترانی که دارند. در پایان شب سیاهان صبح از پنجره بیرون را نگاه می کنند.

در افغانستان این روزها زنان و دختران پرچمدار آزادی شده اند و علیه «حکومت خشم» تظاهرات می کنند. مقامات بدنام این رژیم ارتجاعی را زیر سوال می برند. اهداف اصلی این جنبش های اعتراضی زنان یکی است: به رسمیت نشناختن طالبان توسط جامعه جهانی، احترام به حقوق اساسی زنان و حقوق شهروندی.

مدیریت بحران با فقر و بیکاری در کشور

معترضان در شکل گیری این جنبش ها فارغ از قومیت، مذهب، زبان و جغرافیا از هر قشری در محور «جنسیت» گرد هم آمده اند، شعارهایی چون «نان، کار، آزادی» همراه با «برابری جنسیتی» است. از جمله شعارها.که در تمامی اعتراضات مدنی زنان شنیده می شود. خیابان های کابل شاهد تجمع و راهپیمایی گسترده زنان است.

بیشتر بخوانید:

چهار “جنبش اعتراضی زنان” که پس از روی کار آمدن طالبان در کابل شکل گرفت، در پنج تا شش ماه گذشته فعال بوده است. اما اعتراضات مدنی زنان همواره با سرکوب و شلاق توسط طالبان مواجه شده است. سیاستی که با تحرکات زنان بیشتر و اعتراضات خیابانی گسترده تر، نتیجه معکوس داشت.

با چند سوال به سراغ دختران معترض رفتیم که اغلب نقش فعالی در سازماندهی و رهبری تظاهرات داشتند و در مورد وضعیت کابل و طالبان و دشمنی آشکار آنها با زنان، وضعیت مبارزات زنان در کابل و آینده مبارزات آنها مکان هایی در میدان جنگ! پاسخ های متفاوت آنها امید و سختی ها و تلاششان برای ساختن ساختمانی عاری از طالبان فردا و افغانستان بدون سایه سنگین این ابرهای تلخ و غم انگیز بود…

21213